vreesde ik dat mijn eilandhoppingplan was gestorven, evenals de kist ingepakt op boot ideaal voor mij was geen geweldig teken. (Serieus, er was een doodskist.) Het was drie uur ‘s middags en ik had een uur op de bootman gewacht. Nog steeds geen bericht van hem. Nog een half uur en het zou zo goed te laat zijn voor een tournee, die de tijd verspilde die ik hier heb doorgebracht. Toen de kistdragende boot zeilde, begreep ik dat ik het moest vinden met een plan B.
Als ik een duiker was geweest, zou Plan B gemakkelijk zijn gekomen. Anilao is een bestemming prominent voor het duiken, niet voor zijn stranden. Helaas voor mij ben ik geen duiker. Nog niet, tenminste.
Het was leeg.
Terwijl Tubbataha Reef vaak wordt gedacht aan het duiken van Mekka van de Filippijnen, veel respect Anilao als Eden, de geboorteplaats van duiken in het land. Er is veel vermeld over de natuurlijke schat die het onder de golven houdt, maar de stranden worden vaak over het hoofd gezien.
Anilao is een vreedzame barangay aan de noordelijke kustlijn van Mabini, een Kaap-M-ondergeschikte die Balayan Bay scheidt van Batangas Bay. De oevers zijn voornamelijk rotsachtig, maar tussen enkele van de benoemingen zijn kleine zakken wit en beige zand voor de kieskeurige strand bum.
Strand in de buurt van de haven in Anilao
Een strandresort in Anilao
Ik had niet veel tijd voor de zon zou binnen een paar uur verdwenen zijn. Vanuit de haven liet ik mijn ogen de omgeving scannen op een gebied dat groot voldoende is voor een snel luier en dip -affaire. In het noorden was een beige rek dat in de verte buigt. Ik heb mijn methode gemaakt met een woonwijk om naar het strand te gaan. Het zand was niet zo goed als veel witte stranden waar ik op had gestapt, maar het was geweldig genoeg. Het was een weekend van februari, Off Peak, en er waren niet zo veel toeristen in de omgeving.
Een wandeling verder naar het noorden langs het zogenaamde kustpad bracht me naar een smal estuarium dat naar een rijk bos leidt. Ik geloof misschien niet precies hoe maagd het eruitzag ondanks zijn nabijheid tot de haven en de nationale snelweg. De kust is sproeten met ruwe rotsen, maar in de buurt van de berm is soepel zand, veel vriendelijker voor de zool. Een veel meer kloosterstrand in de buurt van de “kleurrijke rotsen” lag aan het einde van het pad, maar ik was doodsbang dat het donker me onderweg zou vangen. Ik bleef onder een oude, vervallen hut bij de kust en wachtte op de zonsondergang.
Anilao is in Mabini, Batangas
Brandende struik
Rotsachtige kust
Honingkleurige anilao zonsondergang
Het was een bijna totale stilte; Ik hoor misschien niet eens de swashes stamelen hun naam. Het silhouet van de scherpe kliffen die in Balayan Bay staken, werd met de minuut donkerder. De horizon die momenten terug was, was geweldig en honingkleurig blootgesteld een vurige, felle houding. Het kan niets zijn in vergelijking met de wonderen die de zee verbergt onder het oppervlak, maar het was een aantrekkingskracht die een persoon misschien nooit zou ontkennen.
Hoe u naar Anilao kunt komen: neem vanuit Manila een bus naar Batangas City (P150-P170). De reistijd hangt af van de vraag of de bus de Calabarzon Expressway (Star Tollway) zou nemen of niet; 2 uur of korter als dat zou doen, 3 uur zo niet. Ga uit bij Batangas Grand Terminal, waar je jeepneys ontdekt op weg naar Anilao (P35, 45 minuten). Vanaf hier kunt u een driewieler naar uw resort nemen.
Meer ideeën op YouTube ⬇️⬇️⬇️
Gerelateerde berichten:
Matabungkay Beach: bezaaid herinneringen in Batangas, Filippijnen
Malabrigo Beach: Stoned Solitude in Lobo, Batangas
Masasa Beach: Niet zo verre paradijs in Tingloy, Batangas
Top 12 lange weekendbestemmingen van Manilla (geen vluchten nodig)
Burot Beach in Calatagan, Batangas
13 beste stranden in Batangas, Filippijnen
Stranden in de buurt van Manilla: 10 PracTed Weekend Vacations
10 dingen die Boracay speciaal maken: Aklan, Filippijnen
Leave a Reply